Carnavalsochtend, rustig duurloopje van 11km

Vandaag zou ik het maar eens rustig aan doen. Vorige week Myrthe verhuisd waarna ik dinsdag eigenlijk te hard van stapel liep en pijn in mijn hamstring kreeg. Eigenlijk was ik de hele week een beetje gammel (gerommel in mijn buik, lichte keelpijn, een gevoel van ziek gaan worden). Kortom, alle ingrediënten voor overbelasting waren weer aanwezig.

Vandaag dus rustig beginnen. Ik voel al gelijk dat mijn hamstring en bil nog niet helemaal hersteld zijn en ga rustig van start. Na twee minuten meldt mijn app dat ik 4 seconden vóór loop op schema. Dat kan toch niet met zo’n slakkengang? Dit beeld blijft de eerste kilometers hetzelfde maar ik let er steeds minder op. Mijn lichaam en geest verlangt naar het bos en ik ben blij, ondanks alle nattigheid, er weer te zijn. Het ruikt ook zo lekker naar nat en schimmel. Normaal zijn er veel hardlopers en fietsers maar nu is het rustig. Dat is dan weer een voordeel van carnaval.

Na de Udensedreef draai ik de Zedenweg op. Daar staan zowaar een Schotse hooglander met twee jonkies. Een daarvan staat een meter naast het pad en kijkt mij met (misschien wel verbaasde) grote bruine kijkers aan. Dat maakt voor mij hardlopen over de Maashorst zo mooi. Nadeel is wel dat ik de komende drie kilometer door de prut moet lopen. Stiekem toch een stukje slingerpad gepakt, dat scheelt weer wat meters blubber.

Halverwege kom ik een jong stel met een kinderwagen tegen. Op dat moment brult de dame van mijn App vanuit mijn FlipBelt: “Halfway to your goal”. We schieten alle drie in de lach. Het tempo is intussen wat gezakt maar dat heeft nu steeds minder mijn aandacht. Ik geniet van de omgeving en de frisse lucht en overweeg om de volgende keer eens als lopende iets te filmen. Het gevoel overheerst nu volledig. Ik maak geen tempo, laat me niet dwingen door de App maar laat het tempo mij vinden. Dat klinkt wel heel erg Kung-Fu (“my little grasshopper”).

Goed, langs de hondentraining op de Slabroekseweg (ik schrik telkens weer als vanuit zo’n karretje honden tegen mij tekeer gaan) en langs het ziekenhuis. Het tunneltje door (lekker versnellen) en de Bitswijk in. De eerste carnavalsgangers kom ik daar al weer tegen. Wordt er ineens hard getoeterd en gezwaaid. In een glimp zie ik volgens mij Nathalie langs komen. Ook wezen lopen of naar de hondentraining geweest?

Als ik het politiebureau nader is elk gevoel voor tempo verdwenen. Ik zit in flow en geniet van de leuke dingen die ik tegenkom. Mijn App meldt dat ik de laatste twee minuten 4:59 gelopen heb. Mooi, het is in elk geval weer gelukt op “negative split” te lopen en de laatste paar honderd meter loop ik rustig uit.