Tai Chi en hartslagdaling, ook tijdens hardlopen

Tijdens de uitvoering van de Tai Chi Chuan vorm daalt mijn hartslag, en niet zo’n beetje ook. Ik heb dat altijd al gedacht maar afgelopen keer dat ik in het bos aan het trainen was ook daadwerkelijk gemeten. Sinds kort heb ik een sporthorloge met hartslagmeting op de de pols. Die heb ik nu eens gebruikt om te kijken wat er met mijn hartslag gebeurd tijdens Tai Chi Chuan beoefening.

Om op mijn favoriete plek te komen moet ik ongeveer zes kilometer fietsen. Dat doe ik niet echt langzaam dus bij aankomst is mijn hartslag al wat aan de hoge kant. Ik heb mijn sporthorloge aangezet en ben met de warm-up voor Tai Chi begonnen. Het verloop van mijn hartslag is in de onderstaande grafiek te volgen.

Tijdens de warm-up (armen zwaaien, kloppen, e.d.) vliegt mijn hartslag omhoog. Niet gek want het was niet echt warm en een stevige warm-up was wel nodig. Met het begin van de vorm voel ik mij rustig worden en de aandacht daalt in mijn buik. Mijn hartslag daalt daalt ook, dat gevoel had ik wel, maar op een manier die ik niet voor mogelijk had gehouden. Even ter referentie: in rust heb ik een hartslag van ongeveer 55. In bed haal ik dat bijna nooit omdat ik een stevige dromer ben maar blijkbaar gebeuren er overdag ook heel wonderlijke dingen.

Een meetwaarde van 31bpm, vlak na het begin van de vorm, wil ik nog wel als een meetfout zien. Het gemiddelde van 47bpm over de eerste tien minuten is veelzeggend! Je kan in de grafiek bijna aflezen hoe de vorm verloopt. Het eerste piekje (naar 69bpm) is het moment van de eerste “enkele zweep”. Even een moeilijk momentje om mijn hoofd bij te houden en zit ik er nog niet echt in. Vervolgens zak ik er weer goed in weg. Deel 1 is absoluut niet zwaar en dat is in de hartslag ook te zien. In deel 2 komen een aantal hoge schop bewegingen voor. Dat vereist wat meer balans en ook inspanning. Het einde van deel 2 lijkt op dat van deel 1 en is weer lekker rustig. Deel 3 is het lastigste en ook langste deel. Zo halverwege deel drie is er een stukje waarvan ik de dtails nog eens goed wil doornemen. Ik doe dat met behulp van een clip op mijn telefoon. Typisch werk dat je met je hoofd doet en waarbij de hartslag hoog is. Richting het einde van de vorm, vergelijkbaar met de einden van de andere delen, keert de rust weer terug.

Wat brengt dit? Ten eerste is dit voor mij de eerste keer dat ik hard gemaakt zie worden dat ik rustig wordt van Tai Chi Chuan. Rustig tot op het niveau van het para-sympatisch zenuwstelsel (https://nl.wikipedia.org/wiki/Parasympathisch_zenuwstelsel) waardoor onbewuste processen als hartslag en ademhaling omlaag gaan. Ten tweede merk ik ook dat alleen al het denken aan Tai Chi mij rustig maakt. Klinkt gek maar dit is te gebruiken, bijvoorbeeld in het hardlopen.

De zondag na bovenstaande training ging ik hardlopen op hartslag. Ik deed mijn best om op de rand van een hartslagzone te blijven waardoor mijn horloge voortdurend mij waarschuwde dat ik langzamer moest of weer in de juiste zone zat. Heel irritant maar voor dit experiment belangrijk. Vervolgens heb ik, telkens als mijn hartslag te hoog werd (en mijn horloge begon te trillen) aan Tai Chi gedacht en met name aan ontspanning in de buik. Mijn aandacht ging omlaag, evenals mijn schouders en ellebogen gevolgd door … mijn hartslag. Fantastisch! Keer op keer geprobeerd en het werkte. Je moet natuurlijk niet als een idioot gaan sprinten, dat gaat tegen de natuur in, maar bij een redelijk constante snelheid was dit goed te doen.

Ik ben heel blij om een gevoel nu weer eens aangetoond te zien. Fijn, weer ontspannen een nieuwe week tegemoet.