Soms zeg ik wel eens voor de grap: “ik ben altijd geblesseerd of op weg naar een blessure”. De periodes dat ik niet kan lopen door een blessure worden steeds geringer maar toch, het is weer zo ver :-(. Het patroon is altijd hetzelfde en het lijkt inderdaad op wat Pascal den Hartog een complottheorie noemt: Terugslag – Door Pascal den Hartog geplaatst op 7 Maart 2016 om 18.00.
Afgelopen weken ging het steeds makkelijker en sneller en het leek niet op te kunnen. Dinsdag met intervalletjes de inspanning bewust niet te groot gemaakt omdat ik net met een nieuw schema begonnen ben. Vrijdag voelde ik tijdens het lopen in mijn linker hamstring een pijnlijk plekje. Het was een waarschuwing om het rustiger aan te doen maar die signalen weet ik altijd goed te negeren. Het gevolg was een pijnlijke (rechter) achillespees op zaterdag en notabene een verkrampte rechterkuit op zondag. Lopen in het weekend was dus geen optie. Waarschijnlijk allemaal gevolg van het compenseren van een pijntje aan de linkerkant met extra belasting aan de rechterkant. Dinsdag: pijn vrij en weer lopen. Na vier kilometer begon de achillespees weer te zeuren. Verdorie, ik was net warm en liep als een zonnetje! Afijn, het is woensdag en ik heb weer behoorlijk last van mijn achillespees en lopen is voorlopig even uit zicht. Shit, het gaat juist van het weekend mooi weer worden …
Gaat er ergens een deur dicht, dan gaat elders er weer een open. Dit biedt wel weer de mogelijkheid om in het weekend weer meer Tai Chi te trainen. Tevens is dit een bewezen methode om alle pezen en spieren gecontroleerd te belasten en een beetje op te rekken. Even weer wat stevige Qi Gong series oppoetsen (oppassen met de achillespezen) en vervolgens de vorm van Thierry weer eens helemaal doornemen en de 108 vorm. Al met al een goed vol programma.
Moraal van het verhaal? Ik heb het helemaal aan mezelf te danken en leer slecht van mijn eigen fouten. Ik geef het direct toe: ik wil presteren en het is mijn ego dat mij over het randje duwt. Het is mijn uitdaging om dit in balans te krijgen met een goede portie gezond verstand en dat komt (volgens mijn vader) met de jaren.
19-3-2016 Afgelopen week weer heerlijk les gegeven. Een paar mensen weer een stapje verder geholpen en zelf ook een leermomentje gehad. Zak ik donderdagavond na de les zo’n beetje door mijn hoeven van de griep. Sinds vrijdag thuis met koorts, hoofdpijn, spierpijn, hoesten en pijn in de borst. Verplicht rust, terwijl stil zitten niets voor mij is. Ook een leermomentje ?
1-4-2016 Na het lesgeven toch weer last van mijn achillespees. Maar vandaag een doorbraak: ik heb een artikel en een filmpje gevonden over massage van de achillespees en in combinatie met rekoefeningen was ik vandaag pijnvrij. Gelijk vanavond 3km gelopen en moet zeggen, voelt veel beter dan afgelopen weken. Wat ik ook vond was een grappig artikel over hardloopverslaving. 43 tekenen van verslaving waar ik mijzelf soms wel in kon herkennen. Vooral punt 7:
When out injured for a few weeks, you become envious when you see people running. You question whether you can live in a world so fundamentally unfair. You’re assailed by dark thoughts about how you’d easily thrash them if you were at full fitness, and indulge in secret fantasies involving sticking pins in the plantar fascia of Asics-clad voodoo dolls.
Lees meer: 43 signs you love running a bit too much
