Ik ben 57 jaar geleden in Amsterdam geboren, als derde zoon in een gezin met uiteindelijk vier kinderen, allemaal jongens. Mijn vader was elektromonteur wat mijn interesse voor de elektrotechniek heeft gewekt. Na mijn middelbare school heb ik TU-Elektrotechniek gedaan. Een groot deel van mijn leven heeft in het teken van de exacte vakken gestaan en vooral het werken vanuit het hoofd. Zo zijn wij alle vier opgevoed en door het voortijdig overlijden van mijn moeder was een andere afslag niet meer mogelijk.
Tijdens mijn studie heb ik nog wel eens getwijfeld maar in mijn loopbaan zie je na tien jaar een grote kanteling. Ik vond de toepassing van techniek steeds interessanter en vooral om daarin met teams, met mensen bezig te zijn. De keuze voor het projectleiderschap lag erg voor de hand. Buiten het werk heeft de Tai Chi en uiteindelijk lesgeven daarin mij op een andere manier met mijzelf en mensen in contact gebracht, niet meer vanuit het hoofd maar vanuit het gevoel.
Ik heb nu het gevoel met een lange reis bezig te zijn waarvan het einddoel nog lang niet in zicht is. Doet er voor mij niet toe want ik geniet van de reis en alles wat ik tegenkom. Ik heb een fantastische vrouw, vier heerlijke kinderen en een poes en geniet daar volop van.
