Ik ben nu een bijna vier dagen bezig en merk dat het begint te beklijven. Vorm leer ik normaal gesproken niet snel maar ik ben heel geconcentreerd en heb al veel opgepikt. De vorm is in principe hetzelfde maar er zijn zo veel details die anders zijn en ik moet dus oppassen niet in mijn oude gewoontes terug te vallen. Daarnaast wordt ik veel gecorrigeerd en krijg te horen dat ik (weer) iets niet goed doe (zucht).
Vanmorgen ging het iets anders. De les begon zonder vertaler dus moest ik alles doen op “monkey see, monkey do” en proberen iets bekends uit het Chinees te halen. Ik begin al wat woorden te herkennen. Dat zijn hoofdzakelijk Tai Chi begrippen en woorden als: ontspan, ga door, zinken, etc. Halverwege de les kwam de zoon van Zhao Youbin binnen en die spreekt Engels, in het begin nog niet veel, voelde ik mij nog erg verloren, maar gaandeweg werd het steeds meer. We waren op een gegeven moment bezig met “vuist onder de elleboog”. Tijdens de uitleg en het oefenen deed Zhao de beweging ineens anders voor dan het deed. In de overtuiging dat het op die manier moest deed ik hem na. Hij zag dat en zei: “Neen, doe dit niet na. Dit is juist hoe het niet moet. Ik heb net gezegd dat jij het beter doet dan de rest.” Wauw, wat een compliment! Verbeeld ik het me nu of kijken ze met andere ogen naar me? In elk geval wilde een van de dames na afloop een selfie met mij. Succesmomentje.
Gisteravond was ook heel leuk. Désiree, een van mijn leerlingen, is nu ook in China. Ze is op een toeristische trip in Beijing. Gisteravond hadden we contact via de WhatsApp en stuurde ze een foto van zichzelf terwijl ze Tai Chi doet op de Chinese muur. Geweldig, heel leuk. Ik ben er ook wel een beetje trots op dat ze dat zo maar doet. Doorgaan Désiree!
Er worden veel foto’s gemaakt tijdens de lessen en ik probeer ze te pakken te krijgen via de mail want dan is de kwaliteit beter. Het is me beloofd maar op dit moment heb ik niets anders dan een groepsfoto van Dan, ik, een van de leraressen en Darcy (student Sinologie). Deze foto is via WeChat en WhatsApp bij mij terecht gekomen, vandaar de matige kwaliteit.
Darcy is Engelsman en spreekt vloeiend Chinees en daarnaast volgt hij daar ook regelmatig lessen. Hij heeft mij van de week echt een stuk vooruit geholpen omdat ik daarmee vragen interactief direct kwijt kon. Hij kon daar vanuit zijn kennis ook een en ander aan toevoegen.
Wat nog steeds tegenvalt is het weer. We hebben nu miezerregen, een grauwe lucht, best wat smog en 12 graden celcius. Geen weer voor site-seeing. Vanaf het weekend wordt het beter en kan ik hopelijk ook wat dingen gaan bezoeken.
Het is al weer bijna tijd om te gaan trainen (time-flies). Ik ga me even opfrissen en dan weer op stap. Tot de volgende blog dan maar.
27 oktober 2016 at 10:47
Leuke blog weer lieffie. Fijn dat je eindelijk weer eens met mensen kan praten ipv te moeten stuntelen om duidelijk te maken wat je wilt. En toch ook wel fijn om te horen dat je iets goed doet…