Vanmorgen weer even gelopen en net terug uit het bos voor een Tai Chi training.
Donderdag avond heb ik les gegeven aan een aantal (Chinese) collega’s. Was heel gezellig en interessant. Echte beginners, en ook nog sommige gevorderden, hebben een probleem om de kruin met het lichaam en de kuiten uitgelijnd te houden. Zie hiervoor ook mijn uitleg op mijn website over de Wuji houding (http://taichi-uden.nl/beoefening.shtml).
Donderdag avond had ik het dus voortdurend over een touwtje aan je kruin en verlengen van je ruggengraat. Daar moest ik met het hardlopen gelijk weer aan denken. De momenten dat ik mijn aandacht daar op richtte werd het lopen een stuk lichter en ging ik automatisch sneller. Mijn pad werd gekruist door een groepje recreanten die dit principe nog niet kende. Zwoegen en zweten maar vooral geknikt vanuit het middel ofwel, de lijn door het lichaam was doorbroken. Misschien een idee om Tai Chi bij hardloop verenigingen onder de aandacht te brengen?
Voor mensen die de wisenten gaan kijken is het wel een leuk idee om even de Udensedreef op te lopen. Een kunstenaar heeft daar een uit hout gesneden wisentkop neergezet.
Zo mijmerend op de Bosdreef over Wuji, licht lopen en ontspanning vertelde mijn app mij dat ik veel te snel ging. Het kon mij eigenlijk niet zo schelen, het is vakantie en ik rust wel weer uit en daarnaast voelde het niet als snel of inspannend. Dat laatste is gevaarlijk en heb ik eerder meegemaakt op weg naar overbelasting. Goed, ik draaide het asfalt van de Voortweg op en het tempo ging gevaarlijk omhoog. Toch wel geprobeerd een beetje in te houden maar vanaf de Hooistraat (ook een fijn zandpad) ging mijn aandacht weer meer naar mijn omgeving. Licht bezweet maar niet echt moe en zeker zonder pijntjes kwam ik weer thuis. Blij, heel blij dat ik zo lekker vooruit ga en ook dat ik ongemerkt netjes in negative split gelopen heb.
